"आ. भाई मिथिलेश जी, सादर अभिवादन। प्रदत्त विषय पर आपने सर्वोत्तम रचना लिख कर मेरी आकांक्षा…"
વિચારોં ની કૈદ
"આહ ! આ શું થઇ રહ્યું છે મને , આવી તો ના હતી હૂં કદી પણ , હે ભગવાન , આ મને શું થયું છે ? " અકળાયેલા મન થી સૌમ્યા સોફા પર બેસી ગયી . ઉપર જોયું તો પંખો ગોળ ગોળ ફરી રહ્યો હતો, પણ આજે એની હવા કેમ નથી લાગી રહી ? એ સી પણ ચાલુ છે પણ આ શું એટલા પરસેવા ! આ સ્પર્શ , છી છી , કેવો સ્પર્શ , મને મુક્ત થવા દ્યો આ સ્પર્શ થી .અને સૌમ્યા રડવા લાગી .
સામે કાંચ હતો , એમાંથી બીજી સૌમ્યા દેખાણી , જે એને નફરત થી જોઈ રહ્યી થી , માનો એના પાર હંસી રહ્યી હતી ." જોયું ને બહુ ડાયી બનવા ગયી હતી ને , મનીષ ને શું કહીશ , શું કહી શકીશ કે તું અપવિત્ર થઇ ગયી છો ? જો તારા અંગ અંગ પર કેટલાં હાથ ફર્યા છે , આ જો , તારા ગાલ , તારા ગુલાબી હોંઠ જે મનીષ ને ખુબ ગમે છે , એને જો તો ખરી , કેવા પીળા પડી ગયા છે , આ શું , તું રડી રહ્યી છો ? પણ શા માટે , તારીજ ઈચ્છા હતી ને રાત ના વરસાદ મેં એકલા ફરવા જવાની , તને એક એડવેન્ચર કરવું હતું ને ? હાહાહા , લે હવે , તારા પર કેટલી છાયા પડી ગયી છે , મને કહે ને , શું થયું ત્યાં ? કેટલો મસ્ત ડ્રેસ હતો તારો , શું પેહર્યું હતું , ઓ હા યાદ આવ્યું , શોર્ટ સ્કર્ટ પેહરી ને ગયી હતી ને ? ઘોર અંધારા માં , વરસાદ હતો ને , વીજળી પણ , ત્યાં શું જોવા ગયી હતી , માર્કેટ કેવી લાગે ? અંધારા માં વરસાદ ની બૂંદોં કેવી ચમકે ? હૈ સાચું કહે ને મને , તું શું જોવા ગયી હતી ?
સૌમ્યા , પોતાના અંગ અંગ પર હાથ ફેરવી રહી હતી , માનો મેલ હતું જેને એ કાઢવા માંગતી હતી ,કેશ ખુલા હતા , હમણાંજ નહાયી ને આવી હતી , છતાં પરસેવા ની ધાર ! ઉફ્ફ્ફ ! હું હમણાં પણ ગર્દી છું . આ મેલ નથી ગયો , ઓ હા , રસ્તા પર મને કોઈકે ધક્કો માર્યો હતો , કૌણ હતો , કોઈ અજાણ્યો હાથ હતો , કેટલો કડક હાથ , જાણે હતોળો, શું કર્યું હતું એણે , ઓ હા , એણે મારા ખબ્બે હાથ રાખ્યો હતો , હૂં હેબતાયી ગયી હતી , કઈ સમજું એની પેહલા તો બીજા કોઈકે મારા પર હાથ રાખ્યો , કેટલો ભયાનક દૃશ્ય ,, અને હૂં કઇંક સમજું એની પેહલા તો મારા નાક પર એક રૂમાલ આવ્યો અને પછી જે થયું મને યાદ નથી . તો શું એ લોકોએ મને બેભાન કરી દીધી હતી ? હા ચોક્કસ આમજ થયું હશે , જયારે હોશ આવ્યો ત્યારે મારા કપડાં ફાટેલા હતાં , ચપ્પલ આમ તેમ પડ્યા હતાં , વરસાદ તો ત્યારે પણ હતો , પણ ત્યારે તો ધીમી ધીમી લાઈટ નો ઉજાસ હતો , પણ રસ્તા પર માણસ જેવું કોઈ ના હતું , આવું કેમ બને ! રસ્તા પર કોઈજ નહિ . ના ના આ મારો બ્રહ્મ તો નથી ? એ પાછી પોતાના રૂમ માં ગયી , ત્યાં ડબલ બેડ પર એજ શોર્ટ સ્કર્ટ , આ સ્કર્ટ તો મનીષને બિલકુલ પસંદ નથી , એને મારી જીદ્દ રાખી હતી અને મને મૉલ થી અપાવ્યું હતું , હે ભગવાન ન લીધું હોત તો કેટલું સારું થયું હોત , મારી ઈચ્છાઓનું કેટલું ધ્યાન રાખે છે મનીષ અને હૂં , શીટ ! આ શું કરી બૈઠી ? હવે મનીષ ને શું કહીશ ?
ના ના એને કશુંજ નથી કેહવું , જે થયું એ મારે ભૂલવુંજ પડશે , પણ આ હૂં કરી શકીશ ખરી ? એને પાછું કાંચ માં જોયું , સામે બીજી સૌમ્યા એના તરફ હજીયે જોઈને હંસી રહ્યી હતી , અને આ બાજુ ની સૌમ્યા એ પોતાના ચેહરા ને બંને હાથ વચ્ચે રાખી લીધો હતો . પણ એને બેચૈની થયી રહ્યી હતી . એ ત્યાંથી ઉઠી , હોલ માં ગયી , ફ્રિજ ખોલી ને ઠંડુ પાણી પીધું , થોડી વાર પાછી સોફા પર બૈસી ગયી . એના હાથ માં ટી વી નો રિમોટ આવ્યો , એને વિચાર કર્યું , ચાલ થોડી વાર ટી વી જોઈ લઉં, એનું ધ્યાન ઘડિયાળ પર ગયો , રાત ના ૩ વાગ્યા હતા , આટલા બધા વાગી ગયા ? હજી મનીષ આવ્યો નથી , આવું કેમ બને , આવું તો એને કદી કર્યું નથી , પણ હૂં તો રસ્તા પર હતી ને , ઘરે કેમ કરતા આવી ? અરે આનો વિચાર મૈં કેમ ના કર્યો ?
એને આમ તેમ જોયું , બહાર જોયું , આ મૈન ડોર બહાર થી બંદ કેમ છે ? આજે શું થયું છે , આવું તો કોઈ દિવસ નથી થયું , હૂં ઘરે કેવી રીતે આવી ? મને કૌન લયી આવ્યું ? શું થયું મારી સાથે ? હૂં આવી રીતે ફાટેલા કપડાં માં ત્યાંથી કેવી રીતે આવી ? એ લોકો કોણ હતાં? હે ભગવાન , મને મારા વિચારો ના કૈદ થી મુક્તિ આપો કોઈ ,મારુ માથું ફાટી રહ્યું છે , બારી થી બહાર જોયું તો વરસાદ હજી પણ હતો , અંધારું હતું , ટોર્ચ થી એને જોયું તો બહાર એની ગાડી ના હતી , એને કઇંક ધ્યાન આવ્યું , એ અંદર ગયી , એને મનીષ નો ધ્યાન આવ્યો , કેટલો સમજુ છે એ એને ઘર માં ઇન્વર્ટર ની વ્યવસ્થા પહેલેથીજ કરી દીધી હતી , એટલે ઘર માં લાઈટ હતી . ટી વી એટલેજ ઓન ના થયું હશે , ઉફ્ફ્ફ મારુ ભેજું આજે કામ નથી કરી રહ્યું .
ત્યાં ડોર બેલ વાગી . અરે પણ દરવાજો તો બહાર થી લોક છે . આ કોણ આવ્યું હશે ? એ ડરી ગઈ , શું થયું , એનું ધ્યાન પાછું કાંચ તરફ ગયું , સામે સૌમ્યા હતી જે સવાલ પૂછી રહી હતી , " આ લે મનીષ આવી ગયો , હવે તું શું કરીશ , એને શું કહીશ ? તારી પાસે કેહવા માટે શું છે ? હાહાહા , તું તો ગઈ હવે . "
આ બાજુ ની સૌમ્યા ના માથા પાર થી પરસેવા ની ધાર વહી રહી હતી .
અચાનક એને કોઈ નો શ્વાસ નો અવાજ આવ્યો , વળી ને જોયું તો મનીષ સામેજ હતો . એને જોઈને એ કઈ બોલે એની પેહલા મનીષે કહ્યું , " કેમ છો લવ ? તારી ઊંઘ બગાડી ને મૈં ? "
" ના મનીષ મને ઊંઘ નથી આવી રહી , પણ હૂં તો ............. હૂં ઘરે પછી કેવી રીતે આવી ? શું થયું હતું મને , મારા કપડાં પણ ફાટી ગયા , એને એ પાછી રડવા લાગી . "
મનીષે એને ઝાલી એને અઘોષ માં લયી ને બોલ્યો , " સૌમ્યા જે થયું , એ બધું ભૂલી જા , કઈ થયું નથી , હા તું ગયી હતી એકલી વરસાદ માં , પણ હવે થી મને વચન આપ તું મને મૂકી ને ક્યાંય નહિ જાયે ", એણે પોતાના હોંઠ સૌમ્યા ના હોંઠ પર રાખી દીધા .
રાત ગયી બંને ખોવાઈ ગયા , સવાર પડતા એ રોજ મુજબ ઉઠી , એને મનીષ ના કપડાં જોયા , શર્ટ પાર લોઇ હતું , એને વિચાર આવ્યા , કઇંક તો થયું છે , પણ શું ,મને મનીષ કેમ કઈ બોલ્યો નથી .એને મનીષને ઉઠાવ્યો , અને પૂછ્યું , " શું થયું મને કહે ને મનીષ , રાત્રે હૂં મારાજ વિચારોં ના કૈદ માં રહી ,કઇંક ન બનવા જેવું બન્યું છે , નક્કીજ પલીઝ મને કહે ને "
સૌમ્યા નો ચેહરો એને એના હાથ માં લીધો અને કહ્યું , " હા , થયું , સંભાળ જે થયું એ , હૂં પુણે થી આવી રહ્યો હતો ત્યારે મૈં ગલી ની બહાર ની માર્કેટ માં એક બાઈ ને અકેલા જતા જોયા , એ ફરી રહ્યી હતી , વરસાદ હતો એટલે મૈં ધ્યાન ન આપ્યું , પણ કાર આગે વધારી તો મને એ બાઈ નો ચેહરો દેખાયો , હૂં પાછો વળ્યો ત્યારે મૈં જોયું કે ૫ પુરુષે એને પકડી લીધી હતી , એ બાઈ તું હતી ,તને બેભાન કરી દીધા હતા , મને જોઈને એ ભાગી ગયા હતાં , તારા કપડાં કેવી રીતે ફાટ્યા એ ખબર ન પડી , તને ક્યાંય લાગ્યું તો નથી ને ? "
સૌમ્યા એ ધ્યાન આપ્યું તો એના પગ છોલાયી ગયા હતા . લાગે છે હૂં પડી ગયી હોઈશ , મને ખેંચી હશે . હા લાગ્યું છે , પણ આપણા ફોન કેમ બન્દ છે ? આવું તો કોઈ દિવસ નથી થયું . તું ક્યાં ગયો હતો ?
ઓ સૌમ્યા હૂં શું કહું , " કાલે રાતના જે હાલત હતી એ જાણે કોઈ મૂવી હતી એવું લાગ્યું , વરસાદ ના લીધે પાડોસી પણ ઘરથી બહાર ના નીકળ્યા , પણ તું બચી ગયી , ઓ મારી જાન , એ લોકો મારા ઓફિસ ના માણસો હતા . મારો વેર તારા પાર કાઢવાના ઈરાદા થી આવ્યા હતા . પણ તારી પાસે પોલીસ બેસાડી ને ગયો હતો ,તેઓ ક્યાં ગયી ? "
" અહીં તો કોઈ ના દેખાણું ,મનીષ , પણ મને કહે તો શું થયું ? "
" કઈ નથી થયું દિયર , એ લોકો ભાગી ગયા , પોલીસ એમની પાછળ ગયી છે , હૂં ખુશ છૂ કે તને કાંઈજ આંચ નથી આવી . "
" ઓહ સાચે મનીષ , તું ખોટું તો નથી બોલી રહ્યો ને ? "
" અરે ના ગાંડી , હૂં તદ્દન સાચું બોલી રહ્યો છું ."
" ઓહ મનીષ આયી લવ યુ , તે મને મારા વિચારો ના કૈદ થી આઝાદી અપાવી ."
સામે કાંચ હતો , એમાંથી બીજી સૌમ્યા દેખાણી , જે એને નફરત થી જોઈ રહ્યી થી , માનો એના પાર હંસી રહ્યી હતી ." જોયું ને બહુ ડાયી બનવા ગયી હતી ને , મનીષ ને શું કહીશ , શું કહી શકીશ કે તું અપવિત્ર થઇ ગયી છો ? જો તારા અંગ અંગ પર કેટલાં હાથ ફર્યા છે , આ જો , તારા ગાલ , તારા ગુલાબી હોંઠ જે મનીષ ને ખુબ ગમે છે , એને જો તો ખરી , કેવા પીળા પડી ગયા છે , આ શું , તું રડી રહ્યી છો ? પણ શા માટે , તારીજ ઈચ્છા હતી ને રાત ના વરસાદ મેં એકલા ફરવા જવાની , તને એક એડવેન્ચર કરવું હતું ને ? હાહાહા , લે હવે , તારા પર કેટલી છાયા પડી ગયી છે , મને કહે ને , શું થયું ત્યાં ? કેટલો મસ્ત ડ્રેસ હતો તારો , શું પેહર્યું હતું , ઓ હા યાદ આવ્યું , શોર્ટ સ્કર્ટ પેહરી ને ગયી હતી ને ? ઘોર અંધારા માં , વરસાદ હતો ને , વીજળી પણ , ત્યાં શું જોવા ગયી હતી , માર્કેટ કેવી લાગે ? અંધારા માં વરસાદ ની બૂંદોં કેવી ચમકે ? હૈ સાચું કહે ને મને , તું શું જોવા ગયી હતી ?
સૌમ્યા , પોતાના અંગ અંગ પર હાથ ફેરવી રહી હતી , માનો મેલ હતું જેને એ કાઢવા માંગતી હતી ,કેશ ખુલા હતા , હમણાંજ નહાયી ને આવી હતી , છતાં પરસેવા ની ધાર ! ઉફ્ફ્ફ ! હું હમણાં પણ ગર્દી છું . આ મેલ નથી ગયો , ઓ હા , રસ્તા પર મને કોઈકે ધક્કો માર્યો હતો , કૌણ હતો , કોઈ અજાણ્યો હાથ હતો , કેટલો કડક હાથ , જાણે હતોળો, શું કર્યું હતું એણે , ઓ હા , એણે મારા ખબ્બે હાથ રાખ્યો હતો , હૂં હેબતાયી ગયી હતી , કઈ સમજું એની પેહલા તો બીજા કોઈકે મારા પર હાથ રાખ્યો , કેટલો ભયાનક દૃશ્ય ,, અને હૂં કઇંક સમજું એની પેહલા તો મારા નાક પર એક રૂમાલ આવ્યો અને પછી જે થયું મને યાદ નથી . તો શું એ લોકોએ મને બેભાન કરી દીધી હતી ? હા ચોક્કસ આમજ થયું હશે , જયારે હોશ આવ્યો ત્યારે મારા કપડાં ફાટેલા હતાં , ચપ્પલ આમ તેમ પડ્યા હતાં , વરસાદ તો ત્યારે પણ હતો , પણ ત્યારે તો ધીમી ધીમી લાઈટ નો ઉજાસ હતો , પણ રસ્તા પર માણસ જેવું કોઈ ના હતું , આવું કેમ બને ! રસ્તા પર કોઈજ નહિ . ના ના આ મારો બ્રહ્મ તો નથી ? એ પાછી પોતાના રૂમ માં ગયી , ત્યાં ડબલ બેડ પર એજ શોર્ટ સ્કર્ટ , આ સ્કર્ટ તો મનીષને બિલકુલ પસંદ નથી , એને મારી જીદ્દ રાખી હતી અને મને મૉલ થી અપાવ્યું હતું , હે ભગવાન ન લીધું હોત તો કેટલું સારું થયું હોત , મારી ઈચ્છાઓનું કેટલું ધ્યાન રાખે છે મનીષ અને હૂં , શીટ ! આ શું કરી બૈઠી ? હવે મનીષ ને શું કહીશ ?
ના ના એને કશુંજ નથી કેહવું , જે થયું એ મારે ભૂલવુંજ પડશે , પણ આ હૂં કરી શકીશ ખરી ? એને પાછું કાંચ માં જોયું , સામે બીજી સૌમ્યા એના તરફ હજીયે જોઈને હંસી રહ્યી હતી , અને આ બાજુ ની સૌમ્યા એ પોતાના ચેહરા ને બંને હાથ વચ્ચે રાખી લીધો હતો . પણ એને બેચૈની થયી રહ્યી હતી . એ ત્યાંથી ઉઠી , હોલ માં ગયી , ફ્રિજ ખોલી ને ઠંડુ પાણી પીધું , થોડી વાર પાછી સોફા પર બૈસી ગયી . એના હાથ માં ટી વી નો રિમોટ આવ્યો , એને વિચાર કર્યું , ચાલ થોડી વાર ટી વી જોઈ લઉં, એનું ધ્યાન ઘડિયાળ પર ગયો , રાત ના ૩ વાગ્યા હતા , આટલા બધા વાગી ગયા ? હજી મનીષ આવ્યો નથી , આવું કેમ બને , આવું તો એને કદી કર્યું નથી , પણ હૂં તો રસ્તા પર હતી ને , ઘરે કેમ કરતા આવી ? અરે આનો વિચાર મૈં કેમ ના કર્યો ?
એને આમ તેમ જોયું , બહાર જોયું , આ મૈન ડોર બહાર થી બંદ કેમ છે ? આજે શું થયું છે , આવું તો કોઈ દિવસ નથી થયું , હૂં ઘરે કેવી રીતે આવી ? મને કૌન લયી આવ્યું ? શું થયું મારી સાથે ? હૂં આવી રીતે ફાટેલા કપડાં માં ત્યાંથી કેવી રીતે આવી ? એ લોકો કોણ હતાં? હે ભગવાન , મને મારા વિચારો ના કૈદ થી મુક્તિ આપો કોઈ ,મારુ માથું ફાટી રહ્યું છે , બારી થી બહાર જોયું તો વરસાદ હજી પણ હતો , અંધારું હતું , ટોર્ચ થી એને જોયું તો બહાર એની ગાડી ના હતી , એને કઇંક ધ્યાન આવ્યું , એ અંદર ગયી , એને મનીષ નો ધ્યાન આવ્યો , કેટલો સમજુ છે એ એને ઘર માં ઇન્વર્ટર ની વ્યવસ્થા પહેલેથીજ કરી દીધી હતી , એટલે ઘર માં લાઈટ હતી . ટી વી એટલેજ ઓન ના થયું હશે , ઉફ્ફ્ફ મારુ ભેજું આજે કામ નથી કરી રહ્યું .
ત્યાં ડોર બેલ વાગી . અરે પણ દરવાજો તો બહાર થી લોક છે . આ કોણ આવ્યું હશે ? એ ડરી ગઈ , શું થયું , એનું ધ્યાન પાછું કાંચ તરફ ગયું , સામે સૌમ્યા હતી જે સવાલ પૂછી રહી હતી , " આ લે મનીષ આવી ગયો , હવે તું શું કરીશ , એને શું કહીશ ? તારી પાસે કેહવા માટે શું છે ? હાહાહા , તું તો ગઈ હવે . "
આ બાજુ ની સૌમ્યા ના માથા પાર થી પરસેવા ની ધાર વહી રહી હતી .
અચાનક એને કોઈ નો શ્વાસ નો અવાજ આવ્યો , વળી ને જોયું તો મનીષ સામેજ હતો . એને જોઈને એ કઈ બોલે એની પેહલા મનીષે કહ્યું , " કેમ છો લવ ? તારી ઊંઘ બગાડી ને મૈં ? "
" ના મનીષ મને ઊંઘ નથી આવી રહી , પણ હૂં તો ............. હૂં ઘરે પછી કેવી રીતે આવી ? શું થયું હતું મને , મારા કપડાં પણ ફાટી ગયા , એને એ પાછી રડવા લાગી . "
મનીષે એને ઝાલી એને અઘોષ માં લયી ને બોલ્યો , " સૌમ્યા જે થયું , એ બધું ભૂલી જા , કઈ થયું નથી , હા તું ગયી હતી એકલી વરસાદ માં , પણ હવે થી મને વચન આપ તું મને મૂકી ને ક્યાંય નહિ જાયે ", એણે પોતાના હોંઠ સૌમ્યા ના હોંઠ પર રાખી દીધા .
રાત ગયી બંને ખોવાઈ ગયા , સવાર પડતા એ રોજ મુજબ ઉઠી , એને મનીષ ના કપડાં જોયા , શર્ટ પાર લોઇ હતું , એને વિચાર આવ્યા , કઇંક તો થયું છે , પણ શું ,મને મનીષ કેમ કઈ બોલ્યો નથી .એને મનીષને ઉઠાવ્યો , અને પૂછ્યું , " શું થયું મને કહે ને મનીષ , રાત્રે હૂં મારાજ વિચારોં ના કૈદ માં રહી ,કઇંક ન બનવા જેવું બન્યું છે , નક્કીજ પલીઝ મને કહે ને "
સૌમ્યા નો ચેહરો એને એના હાથ માં લીધો અને કહ્યું , " હા , થયું , સંભાળ જે થયું એ , હૂં પુણે થી આવી રહ્યો હતો ત્યારે મૈં ગલી ની બહાર ની માર્કેટ માં એક બાઈ ને અકેલા જતા જોયા , એ ફરી રહ્યી હતી , વરસાદ હતો એટલે મૈં ધ્યાન ન આપ્યું , પણ કાર આગે વધારી તો મને એ બાઈ નો ચેહરો દેખાયો , હૂં પાછો વળ્યો ત્યારે મૈં જોયું કે ૫ પુરુષે એને પકડી લીધી હતી , એ બાઈ તું હતી ,તને બેભાન કરી દીધા હતા , મને જોઈને એ ભાગી ગયા હતાં , તારા કપડાં કેવી રીતે ફાટ્યા એ ખબર ન પડી , તને ક્યાંય લાગ્યું તો નથી ને ? "
સૌમ્યા એ ધ્યાન આપ્યું તો એના પગ છોલાયી ગયા હતા . લાગે છે હૂં પડી ગયી હોઈશ , મને ખેંચી હશે . હા લાગ્યું છે , પણ આપણા ફોન કેમ બન્દ છે ? આવું તો કોઈ દિવસ નથી થયું . તું ક્યાં ગયો હતો ?
ઓ સૌમ્યા હૂં શું કહું , " કાલે રાતના જે હાલત હતી એ જાણે કોઈ મૂવી હતી એવું લાગ્યું , વરસાદ ના લીધે પાડોસી પણ ઘરથી બહાર ના નીકળ્યા , પણ તું બચી ગયી , ઓ મારી જાન , એ લોકો મારા ઓફિસ ના માણસો હતા . મારો વેર તારા પાર કાઢવાના ઈરાદા થી આવ્યા હતા . પણ તારી પાસે પોલીસ બેસાડી ને ગયો હતો ,તેઓ ક્યાં ગયી ? "
" અહીં તો કોઈ ના દેખાણું ,મનીષ , પણ મને કહે તો શું થયું ? "
" કઈ નથી થયું દિયર , એ લોકો ભાગી ગયા , પોલીસ એમની પાછળ ગયી છે , હૂં ખુશ છૂ કે તને કાંઈજ આંચ નથી આવી . "
" ઓહ સાચે મનીષ , તું ખોટું તો નથી બોલી રહ્યો ને ? "
" અરે ના ગાંડી , હૂં તદ્દન સાચું બોલી રહ્યો છું ."
" ઓહ મનીષ આયી લવ યુ , તે મને મારા વિચારો ના કૈદ થી આઝાદી અપાવી ."
Views: 726
Replies to This Discussion
-
Permalink Reply by KALPANA BHATT ('रौनक़') on
-
सभी पाठकों को धन्यवाद् |
-
कृपया ध्यान दे...
आवश्यक सूचना:-
1-सभी सदस्यों से अनुरोध है कि कृपया मौलिक व अप्रकाशित रचना ही पोस्ट करें,पूर्व प्रकाशित रचनाओं का अनुमोदन नही किया जायेगा, रचना के अंत में "मौलिक व अप्रकाशित" लिखना अनिवार्य है । अधिक जानकारी हेतु नियम देखे
2-ओपन बुक्स ऑनलाइन परिवार यदि आपको अच्छा लगा तो अपने मित्रो और शुभचिंतको को इस परिवार से जोड़ने हेतु यहाँ क्लिक कर आमंत्रण भेजे |
3-यदि आप अपने ओ बी ओ पर विडियो, फोटो या चैट सुविधा का लाभ नहीं ले पा रहे हो तो आप अपने सिस्टम पर फ्लैश प्लयेर यहाँ क्लिक कर डाउनलोड करे और फिर रन करा दे |
4-OBO नि:शुल्क विज्ञापन योजना (अधिक जानकारी हेतु क्लिक करे)
5-"सुझाव एवं शिकायत" दर्ज करने हेतु यहाँ क्लिक करे |
Latest Blogs
Latest Activity
- Top News
- Everything
"वो भी क्या दिन थे...
आँख मिचौली भवन भरे, पढ़ते खाते साथ ।
चुराते…"
"माता - पिता की छाँव में चिन्ता से दूर थेशैतानियों को गाँव में हम ही तो शूर थे।।*लेकिन सजग थे पीर न…"
सदस्य कार्यकारिणीमिथिलेश वामनकर replied to Admin's discussion "ओ बी ओ लाइव महा उत्सव" अंक-180
"वो भी क्या दिन थे सखा, रह रह आए याद।
करते थे सब काम हम, ओबीओ के बाद।।
रे भैया ओबीओ के बाद।
वो भी…"
देवता चिल्लाने लगे हैं (कविता)
पहले देवता फुसफुसाते थेउनके अस्पष्ट स्वर कानों में नहीं, आत्मा में गूँजते थेवहाँ से रिसकर कभी…See More
"बहुत बहुत शुक्रिया आदरणीय, मिथिलेश वामनकर जी एवं आदरणीय लक्ष्मण धामी…"
"ओ बी ओ लाइव तरही मुशायरा" अंक-185
परम आत्मीय स्वजन, ओ बी ओ लाइव तरही मुशायरे के 185 वें अंक में आपका हार्दिक स्वागत है | इस बार का…See More
'ओबीओ चित्र से काव्य तक' छंदोत्सव अंक 173
आदरणीय काव्य-रसिको !सादर अभिवादन !! ’चित्र से काव्य तक’ छन्दोत्सव का यह एक सौ…See More
सदस्य टीम प्रबंधनSaurabh Pandey commented on Saurabh Pandey's blog post कौन क्या कहता नहीं अब कान देते // सौरभ
"आदरणीय लक्ष्मण धामी जी, प्रस्तुति पर आपसे मिली शुभकामनाओं के लिए हार्दिक धन्यवाद ..
सादर"
आदमी क्या आदमी को जानता है -लक्ष्मण धामी "मुसाफिर"
२१२२/२१२२/२१२२ कर तरक्की जो सभा में बोलता है बाँध पाँवो को वही छिप रोकता है।। * देवता जिस को…See More
"ओ बी ओ लाइव महा उत्सव" अंक-180
आदरणीय साहित्य प्रेमियो, जैसाकि आप सभी को ज्ञात ही है, महा-उत्सव आयोजन दरअसल रचनाकारों, विशेषकर…See More
© 2025 Created by Admin.
Powered by
